żywioł

1. Być, znaleźć się, czuć się, poczuć się w swoim żywiole

a) «czuć się, poczuć się gdzieś dobrze, swobodnie»: Stewardzi zaczęli roznosić kielichy napełnione szampanem. Kapitan promieniał. Był w swoim żywiole, rozdając ze swej dwumetrowej wysokości uśmiechy, podziękowania i przypominając się poznanym gdzieś i kiedyś generałom oraz dyplomatom. K. O. Borchardt, Szaman.

b) «być, znaleźć się w warunkach sprzyjających rozwinięciu własnych zdolności, możliwości, zamiłowań»: Panna Ward, Australijka, uważaj, bo lubi się poświęcać, po to przyjechała do Indii. U nas dosyć nędzy i cierpienia, więc jest w swoim żywiole, chce pomagać, uszczęśliwiać, od razu czuje się lepsza. Może nawet zostanie świętą. W. Żukrowski, Tablice.

2. Puścić coś na żywioł «pozostawić coś własnemu biegowi, pozwolić czemuś rozwijać się samorzutnie, spontanicznie»: (...) gdyby puściło się te hipermarkety na żywioł, to mogło by się okazać, że polscy drobni producenci nie mają najmniejszych szans na sprzedaż swojego towaru. PR wyw 1997.